Oranje (38) 
Fris (106) 
Licht (39) 
Rosé (10) 
Aromatisch (22) 
Medium
(96) 
Bubbels (26) 
Rijp (70) 
Krachtig (112) 
Binnen 2 werkdagen bezorgd
Wijn van Josko Gravner
Wil je echt kunnen meepraten over oranje wijnen? Dan moet je toch wel een wijn van Josko Gravner hebben geproefd. Deze Friuliaanse wijnmaker heeft zich ruim dertig jaar geleden bekeerd tot de biodynamie en de Georgische qvevri om wijn te maken zoals wijn bedoeld is. Zijn wijnen hebben hem een cultstatus opgeleverd.
In de bewogen Noord-Italiaanse regio Friuli Collio, politiek bewogen en soms letterlijk door aardbevingen, maakt de familie Gravner al decennia wijn. De vader van Josko, Jozef, was een traditionele wijnmaker die alleen wijn voor de lokale consumptie produceerde.
Gravner maakt wijn van inheemse druivenrassen zoals de Ribolla en Pinot Grigio, maar ook van internationaal bekende zoals Chardonnay en Merlot. Geen poespas in de kelder, maar grote vaten van Sloveens eikenhout en een strikte hygiëne. In tegenstelling tot veel andere wijnmakers uit de regio, die Friuli juist op de kaart zetten door een grote productie van ‘modern gemaakte’ commerciële wijnen, ging Jozef voor een bescheiden productie met de hoogste kwaliteit.
Zijn zoon Josko nam de scepter in 1973 van zijn vader over. Hij liet zich inspireren door Mario Schiopetto. Mario was de grondlegger van de modern gemaakte Friuliaanse wijnen; fris, aromatisch en fruitig. Hij maakt gebruik van temperatuur gecontroleerde fermentatie, roestvrijstalen tanks, pneumatische persen, en later zelfs van Franse barriques. Josko ging steeds verder door ook in de wijngaard in te grijpen. Niets werd aan het toeval overgelaten in zijn ambitie om naast kwaliteit ook kwantiteit te kunnen produceren.
Josko was succesvol op zijn nieuw ingeslagen pad, en werd een leidend voorbeeld voor veel jonge wijnmakers in de omgeving. Hij zocht zelf inspiratie in Californië. Maar zijn reis naar Amerika betekende een radicale omslag in de manier waarop hij wijn maakt. Hij raakte gedesillusioneerd door de 'gemaakte wijnen' die hij proefde en realiseerde zich dat hij deze weg niet verder wilde bewandelen.
Terug in Friuli besluit Gravner dat het roer radicaal om moest: terug naar de basis. Op aanraden van vrienden verdiepte hij zich in eeuwenoude technieken van wijnbouw en wijnproductie. Zou komt hij in Georgië terecht. Georgië zit op dat moment - 1991 - nog potdicht door de Sovjet overheersing. Maar het in qvevri’s (grote amforen) zoals de Georgiërs al 8.000 jaar doen, intrigeert hem. Bij gebrek aan een zo'n qvevri past hij andere ‘traditionele’ technieken toe: biodynamie en lange schilinweking voor witte druiven bijvoorbeeld.
In 1997, lukt het Gravner eindelijk om een qvevri een over de grens te smokkelen. Hij kan hij eindelijk 'los'. Hij laat zijn druiven vanaf dat moment fermenteren en rijpen in de qvevri, het liefst zo lang mogelijk. Josko zondert zich af, doet zijn moderne apparatuur in de ban. Ondanks negatieve kritieken houdt hij vastberaden vast aan zijn nieuwe koers. Zijn eigenzinnigheid is inspirerend voor andere wijnmakers. Na de val van de muur laat hij een serie qvevri's uit Georgië over komen.
Josko gunt zijn druiven en wijnen de tijd. De druiven, ook voor blends zoals zijn Bianoco Breg worden apart gefermenteerd met wilde gisten. Het sap en de schilletjes blijven dan een poosje bij elkaar zijn Georgische qvevri’s. Daarna blend hij de wijn en rijpt deze nog vijf maanden in de qvevri. En dat is nog niets vergeleken met de 6 jaar waarin de wijn vervolgens op eikenhout laat rijpen. De felle oranje-amberkleur en de helderheid van zijn wijnen spatten het glas uit. Zijn eigenzinnigheid wordt ruimschoots beloond. Vanaf 2001 leveren zijn veelbesproken oranje en andere natuurwijnen hem een internationale cultstatus op. Ze zijn onvergelijkbaar met alle andere wijnen uit de regio.
